lome hitte
Door: evelynemontens
Blijf op de hoogte en volg evelyne
17 Februari 2011 | Argentinië, Córdoba
Lieve allemaal,
Ziehier de laatste etappe van mijn rondreis door het noorden: córdoba. Hoewel de stad vernoemd is naar haar iberische zusje, is deze plaats aanzienlijk minder pittoresk. De coloniale cathedraal is zo opgelapt dat hij er veel te gelikt uitziet en in niets meer lijkt op de aanlokkelijke vergane gloriekerk op eerdere foto´s die ik had gezien. Wel is er een vrij goed hedendaags kunstmuseum met werk van Marcos López (een mengeling van david lachapelle, erwin olaf en pierre et gilles). Mijn ritme was hier de afgelopen dagen nogal traag ivm de zinderende hitte: zwembad, musea, braziliaanse film in de stadsbieb. Na de natuur weer tijd voor cultuur... Gisteren was ik in het ´museo de la memoria´, een pand in de binnenstad waar tijdens de dictatuur (´69 - ´84) honderden mensen verhoord en gemarteld zijn en tientallen vermoord. Akelig om op zo´n directe manier inzicht te krijgen in het verleden van Argentinië, maar goed dat mensen zich ervan bewust blijven. Op 24 maart worden de ca. 30.000 ´vermisten´ van de dictatuur herdacht in Buenos Aires. Elke donderdag komen moeders en vrouwen van vermisten samen op het plein voor het parlementsgebouw. En honderden kinderen van vermisten van mijn leeftijd of iets ouder komen er nog regelmatig achter (middels opsporing van familieleden en dna-onderzoek) dat hun ´ouders´ degenen zijn die hun biologische ouders hebben vermoord. Zwangere vrouwen werden nl. in leven gehouden tot hun kind geboren werd en daarna alsnog vermoord. Hun kinderen werden in gezinnen van militairen geplaatst. Ik had er al wel over gelezen, maar het is toch nog een stuk beladener als je in een voormalig martelbureau zelf rondloopt... Nu staat Argentinië er redelijk goed voor met Christina Kirchner, maar de posters voor de verkiezingen van eind dit jaar hangen al in grote getalen op de muren van de stad. Veel mensen die ik tegen ben gekomen beweren dat het de Argentijnen aan inzet voor hun eigen land ontbeert. Iedereen voelt zich wel Argentijn en/of een beetje Europees (afhankelijk van hun voorouders), maar mensen uit Buenos Aires hebben weinig verbintenis met Argentijnen uit het Noorden of Patagoniërs. Het lijken verschillende landen binnen één territorium, verbonden dmv hun koloniale verleden.
Morgen neem ik de nachtbus naar Buenos Aires. Tot snel.
Liefs,
evelyne
Ziehier de laatste etappe van mijn rondreis door het noorden: córdoba. Hoewel de stad vernoemd is naar haar iberische zusje, is deze plaats aanzienlijk minder pittoresk. De coloniale cathedraal is zo opgelapt dat hij er veel te gelikt uitziet en in niets meer lijkt op de aanlokkelijke vergane gloriekerk op eerdere foto´s die ik had gezien. Wel is er een vrij goed hedendaags kunstmuseum met werk van Marcos López (een mengeling van david lachapelle, erwin olaf en pierre et gilles). Mijn ritme was hier de afgelopen dagen nogal traag ivm de zinderende hitte: zwembad, musea, braziliaanse film in de stadsbieb. Na de natuur weer tijd voor cultuur... Gisteren was ik in het ´museo de la memoria´, een pand in de binnenstad waar tijdens de dictatuur (´69 - ´84) honderden mensen verhoord en gemarteld zijn en tientallen vermoord. Akelig om op zo´n directe manier inzicht te krijgen in het verleden van Argentinië, maar goed dat mensen zich ervan bewust blijven. Op 24 maart worden de ca. 30.000 ´vermisten´ van de dictatuur herdacht in Buenos Aires. Elke donderdag komen moeders en vrouwen van vermisten samen op het plein voor het parlementsgebouw. En honderden kinderen van vermisten van mijn leeftijd of iets ouder komen er nog regelmatig achter (middels opsporing van familieleden en dna-onderzoek) dat hun ´ouders´ degenen zijn die hun biologische ouders hebben vermoord. Zwangere vrouwen werden nl. in leven gehouden tot hun kind geboren werd en daarna alsnog vermoord. Hun kinderen werden in gezinnen van militairen geplaatst. Ik had er al wel over gelezen, maar het is toch nog een stuk beladener als je in een voormalig martelbureau zelf rondloopt... Nu staat Argentinië er redelijk goed voor met Christina Kirchner, maar de posters voor de verkiezingen van eind dit jaar hangen al in grote getalen op de muren van de stad. Veel mensen die ik tegen ben gekomen beweren dat het de Argentijnen aan inzet voor hun eigen land ontbeert. Iedereen voelt zich wel Argentijn en/of een beetje Europees (afhankelijk van hun voorouders), maar mensen uit Buenos Aires hebben weinig verbintenis met Argentijnen uit het Noorden of Patagoniërs. Het lijken verschillende landen binnen één territorium, verbonden dmv hun koloniale verleden.
Morgen neem ik de nachtbus naar Buenos Aires. Tot snel.
Liefs,
evelyne
-
17 Februari 2011 - 15:53
Josien:
Ja, wat een verschrikkelijk verleden en nog zo recent!!!! Nog heel veel mensen die de gevolgen aan den lijve ondervinden. ik kan me voorstellen dat het in het museo wel heel dicht bij komt.
ik ben op dit moment veel Bomma in Amsterdam en Nijmegen. Ik ver maak me dus heel goed. liefs Josien -
17 Februari 2011 - 20:27
Corry:
Hoi Evelyne,
dat was een interressant verslag, het zal inderdaad anders overkomen als je op de plaats bent waar al dat gruwelijks gebeurde.
Voor nu maar een goede reis terug naar Buenos Aires.
Groeten uit Dommelen.
-
17 Februari 2011 - 22:05
Harmen:
Heftig verhaal...een goede reis en veel liefs,
Harmen -
20 Februari 2011 - 00:42
Sjoerd:
Ha Eef,
klinkt goed, even een iets lager tempo! Verder: indrukwekkend wat je verteld over het het museum en wat je gelezen, gehoord en geleerd hebt over de tijd van de dictatuur...
X S -
25 Februari 2011 - 22:11
Nancy:
ken je de Argentijnse film La Historia Oficial? Gaat precies over die kinderen, dwz over 1 zo'n baby. Heel indrukwekkende film.
goeie reis, fijn verblijf in BsAs! xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
